Σάββατο 29 Μαρτίου 2008

Οι Ζωές Των Άλλων

Δεν θα τα καταφέρεις. Πού το ξέρεις;
Είναι δύσκολο. Και τι είναι εύκολο;
Θα πεθάνεις στην ψάθα. Μέντιουμ είσαι;
Καλά κρασιά... τρελλή είσαι; Μπορεί. Σ'ενοχλεί;
Κι εγώ προσπάθησα αλλά δεν... Κι επειδή απέτυχες εσύ σβήστηκε η λέξη επιτυχία απο το λεξικό;
Ο τάδε που ήθελε να κάνει κάτι παρόμοιο... Ο τάδε δεν είναι εγώ.
Χάνεις τον καιρό σου. Με το να προσπαθώ για αυτό που νομίζω πως θα με κάνει ευτυχισμένη; Τι λες, αλήθεια; Εσύ δεν έχεις προσπαθήσει ποτέ έ; Γι'αυτό τώρα μιζεριάζεις με τη ζωή σου και σ'ενοχλεί η δική μου.


Και συνεχίζεται η ατέλειωτη κριτική για τη ζωή των άλλων. Με ενδιαφέρον, με εμπάθεια, με αγάπη, με θυμό, με ζήλεια, με δυσπιστία.

Στη ζωή μας ο Θεός ή ό,τι υπάρχει εκεί πάνω μας έδωσε μόνο μια ζωή να διαχειριστούμε . Τη δική μας. Και ο καθένας επιλέγει και πορεύεται σύμφωνα με τα πιστεύω του, τις ανάγκες του, την εξυπνάδα του, τους φόβους του, ό,τι διαθέτει τελος πάντων.

Οι επιλογές μου στη σύντομη ζωή μου μέχρι τώρα με έχουν απογοητεύσει αρκετές φορές. Με έχουν πληγώσει και προδώσει. Κι έχω μετανιώσει,όπως όλοι, έχω χτυπήσει το κεφάλι μου στον τοίχο (μεταφορικά και κυριολεκτικά) ,έχω σιχτιρίσει την ώρα και τη στιγμή που δεν το διπλοσκέφτηκα.
Μέχρι τώρα όμως, δεν έχω μετανιώσει ποτέ περισσότερο, ποτέ πιο έντονα, ποτέ πιο απελπισμένα, απο τις φορές που άφησα τη ζωή που δεν έζησαν οι άλλοι να επηρεάσει τη ζωή που ήθελα να ζήσω εγώ.

Η ευθύνη.. βάρος ίσως αλλά και φοβερή ανακούφιση.

Κανείς δεν είναι σε θέση να κρίνει τί μπορώ ή δεν μπορώ να κάνω εγώ.
Ούτε κι εγώ καμιά φορά, αλλά εγώ έχω την επιλογή να προσπαθήσω, για να μάθω, επιλογή την οποία απολαμβάνω ιδιαίτερα και την οποία παρακαλώ τους διάφορους αγαπημένους μου ανθρώπους να μην προσπαθούν μάταια να μου στερήσουν διότι έχω την κακή συνήθεια να κουφαίνομαι κατά βούληση .
Και κρίμα είναι να χαλάνε το σάλιο τους και το χρόνο τους την ώρα που θα μπορούσαν κάλλιστα να ασχοληθούν με κάτι πιο ουσιώδες. Τη δική τους ζωή, για παράδειγμα.

10 σχόλια:

faraona είπε...

Πω!πω!Σειρα μου να το πω ε?
Βλεπω κι εναν αλλο τιτλο στο ποστ σου..."Για ποιον χτυπαει η καμπανα"


Κι επειδη λογω ηλικιας εχω ε! οσον ναναι ολιγη απο κωφωση,για να μην κουφαθω τελειως απο κτυπο της καμπανας ...φευγω ακροπατωντας...αφηνοντας ιχνη γεροντοδεινοσαυρινας στα γιαλιστερα καινουγια πατωματα σου...

βΕβΑιΑ με ενα φιλι αφημενο στο χωλ ...

Ελίζα είπε...

:-)

fili.

Jason είπε...

"Καλύτερα να μετανιώσεις γι' αυτά που έκανες παρά γι' αυτά που δεν έκανες", λένε, και επίσης λένε (λέει η μάνα μου δηλαδή) ότι αν ένα πράγμα μαθαίνεις με τον καιρό, αυτό είναι ότι η εμπειρία δε μεταβιβάζεται (το λέει βέβαια για να αποφορτίσει την ατμόσφαιρα όταν επιχειρεί να... μεταβιβάσει εμπειρία, αλλά όπως και να 'χει το παραδέχεται) - τέλος πάντων εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι πράγματι, είναι πολύ σημαντικό πράγμα να κάνει κανείς τα λάθη του μόνος του.

If...ιγένεια είπε...

Είναι όλα θέμα επιλογών τελικά?

Γιώργος_Κ είπε...

Ωραίο κείμενο Ελίζα! Δυνατό και όχι ακατόρθωτο!!!

faraona είπε...

Λιζακι σου ευχομαι
Καλο Πασχα και Καλη Ανασταση.
Υγεια χαρα και αισιοδοξια σε σενα και τους δικους σου.Να μας τους φιλησεις ολους με την σειρα!


φιλια κοριτσι μου και να περνας καλα.

Mirela είπε...

Kατά ένα περίεργο τρόπο, όλοι ζητάμε να μην μας κρίνουν οι άλλοι, αλλά θα πιάνουμε που και που τον εαυτό μας να κρίνει σιωπηρά η φωναχτά κάποιον απο τους γύρω μας.

Στη φύση μας είναι! :D

pandiony είπε...

GIATI XA8IKES ESY KORITSI???

Ανώνυμος είπε...

ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΤΑ ΛΕΣ... ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΜΟΥ!!! ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ!!!

If...ιγένεια είπε...

Ελπιζω να εισαι καλα οτι κι αν κανεις..